El Primer Mes
Blijf op de hoogte en volg Esmee
05 Februari 2014 | Mexico, Puebla de Zaragoza
Deze maand is gelukkig niet alleen maar verdriet en tranen geweest. Het was een maand van de eerste Mexicaanse feestjes, alcohol, mannen, taco’s en reisjes. De Nederlandse jongens kunnen een voorbeeld nemen aan de danskwaliteiten van de Mexicanen. Ik vind het echt geweldig hoe enthousiast iedereen danst en hoe gezellig de feestjes zijn. Het is wel even oppassen met de alcohol, want in plaats van een aantal onschuldige biertjes vloeit de tequila/rum/wodka/mezcal rijkelijk. Aan mannelijk aandacht heb ik niet te kort hier. Helaas is de aandacht lang niet altijd gewenst. Mijn feministische trekjes gaan moeilijk samen met de ‘hoffelijkheid’ van de Mexicaan. In sommige opzichten zijn de jongens heel galant: ze doen de deur voor je open, ze lopen altijd aan de straatkant zodat ze je beschermen tegen het verkeer en ze betalen veel voor je. Wat me zelfs nog meer op de zenuwen werkt, is het feit dat ze na één gesprekje de hele avond in je buurt blijven. Ze gedragen zich dan alsof ze je vriendje willen zijn. Ironisch genoeg bleek mijn secret crush (geen Mexicaan maar een andere internationale student) al drie jaar een vriendin te hebben.
In de weekenden probeer ik zo veel mogelijk reisjes te plannen. De piramide in Cholula met haar enorme gangenstelsel is het grootste door de mens gemaakte bouwwerk in de wereld. Er is slechts een klein deel van te zien, maar het uitzicht over Cholula en Puebla is prachtig. Met een organisatie voor internationale studenten ben ik een weekend naar Acapulco geweest. Overdag genieten aan een privéstrand met open bar en ’s avonds feesten in luxe clubs. Nu ik dit schrijf, ben ik net terug van een lang weekend naar Veracruz en Chacalacas met drie Duitse meisjes. Hier heb ik echt de reiskriebels gekregen. Het eerste hostel waar we verbleven werd tijdelijk gerund door drie backpackers die daar zijn blijven hangen. ’s Avonds hebben we gezellig met hen gezeten en gekletst onder het genot van welkomshots tequila, Shisha en het gratis bier voor meiden. De volgende dag gingen we door naar een pittoresk plaatsje waar we vooral genoten hebben van de rust, het strand en het eten.
Het liefst zou ik constant reizen en rondtrekken maar het is ook de bedoeling dat ik hier punten haal voor de universiteit. Tot nu toe vind ik de lessen niet bepaald leuk. Het is lastig te volgen omdat alles in het Spaans is. Los daarvan is het ook allemaal heel erg schools. Aanwezigheid en participatie is erg belangrijk. De dagen zijn behoorlijk chaotisch; docenten komen te laat, leerlingen lopen in en uit, er wordt veel door elkaar gepraat en opdrachten zijn onduidelijk. Vorige week dacht ik eindelijk een beetje gewend te zijn aan de gang van zaken en dat het geen probleem zou zijn om even iets aan een medestudent te vragen (aangezien iedereen continu door elkaar praat). Meteen stopte de docente de les en kon ik vertrekken. Pas toen ze zei dat het ‘witte meisje’ de klas uit moest, wist ik dat ze het over mij had. Ik was nogal verontwaardigd maar kon er ook wel erg om lachen: voor het eerst in mijn leven ik werd de klas uitgezet, en dat in Mexico. Sinds ik vertelde dat ik een uitwisselingsstudente ben is de docente overigens heel behulpzaam en kan ik doen wat ik wil. Ik heb echt het idee dat ik weer terug op de middelbare school ben met het huiswerk, de presentaties en het lage tempo waarin de stof in de lessen behandeld wordt. Ik merk ook dat ik moeite heb om mezelf te motiveren voor ‘studie’. Het geeft me in ieder geval wel de mogelijkheid om mij meer te focussen op mijn Spaans, want dat heeft nog wel een flinke upgrade nodig. Hoewel het qua lessen dus een kwestie van de tijd uitzitten wordt, is het universiteitscomplex super. Zoals al even vermeld in mijn vorige blog studeer ik aan de CU, Ciudad Universitaria. Het is gigantisch! Gratis bus- en fietsservice voor het transport in de universiteit, bibliotheek met bioscoop, game ruimte, slaapplekken, heerlijk eten in de cafetaria, voetbalstadion en er schijnt zelfs ergens een zwembad te zijn.
In huis heb ik nu echt mijn eigen plekje. Ik raak gewend aan het water dat je eerst moet verwarmen voor je een douche kan nemen en de wc waar je soms een emmer water in moet gooien voor het fatsoenlijk doorstroomt. Mijn huisgenoten zijn schatten en willen mij bij alles helpen. Toen ik afgelopen week ziek was (flinke koorts, griep en verkoudheid) ben ik dan ook goed door ze verzorgd. Het enige nadeel is dat de vrouw wiens kamer ik overgenomen heb de banken heeft meegenomen. Het is nu dus net als in Groningen dat mijn bed als bank functioneert.
Na deze eerste maand in Mexico kan ik nog niet zeggen dat de heimwee naar Nederland over is. Maar het doet me goed om te weten dat er zo veel mensen zijn die om mij geven en mij steunen. Wat ik wel kan zeggen is dat ik Mexico een fantastisch land vind met ontzettend gastvrije en behulpzame mensen. Misschien is het om te studeren niet de ideale plek voor mij, maar ik kijk enorm uit naar het reizen vanaf mei en de vele tripjes die ik hopelijk kan maken in de weekenden.
-
05 Februari 2014 - 09:12
Sophie:
Hee Esmee :)
Ik had de foto's al voorbij zien komen op facebook en nu dat je een blog bijhoudt: wat leuk dat je in Mexico zit!! Ik vind het heel knap dat je het gewoon doet. Waarschijnlijk vliegt de tijd voorbij, dus probeer ook te genieten. Want je zit gewoon in ZUID-AMERIKA! Je heimwee zal echt minder worden, maar dat weet je zelf denk ik ook wel (alhoewel je dat nu misschien echt niet voelt). Ik hoop voor je dat je je beter op je plek zal gaan voelen, maar als ik lees hoe ze op de universiteit daar werken zou ik ook even moeten wennen...
Geniet ervan Esmee!
xx Sophie -
05 Februari 2014 - 22:03
Truce:
Bang voor moeders reactie? Je hebt mij niet verteld over de klasuitzetting!!! -
07 Februari 2014 - 00:55
Geraldo:
Geen leuker vermaak dan leedvermaak.
Esmee met een mariachi band
diepe snikken en dan toch nog Bandelero eruit weten te persen
overigens opdringerige mexiacanen? naam en adres Esmee ik kom eraan -
11 Februari 2014 - 00:08
Suzanne:
Hoi Esmee!
Wat leuk om over je Mexicaanse avonturen te lezen! Ik had al zonnige foto's langs zien komen van stranden en zwembaden, maar had de eerste blog even gemist. Het lijkt me heel moeilijk om zover weg van alles en iedereen te zitten, maar als ik hoor wat je allemaal meemaakt en vooral nog gaat meemaken moet dat het dubbel en dwars waard zijn! Geniet ervan, eet veel sprinkhanen (wie had dat ooit gedacht!) en blijf vooral schrijven, want dat doe je erg leuk :) En wat betreft de mannen: links, rechts en in het midden!
Liefs uit Leiden -
13 Februari 2014 - 23:02
Oom Arnold:
Ha Esmee
Ik ben naar Mexico gekomen
Het land van liefde en van zon
t'was in de schaduw van de bomen
dat net als in dromen
een sprookje begon.
ik was daar op een groot fiësta
ik zag daar en cabbalero staan
we dansten samen toen een rumba
En daar bij die rumba
is alles ontstaan
Gitaarmuziek klonk door de Mexicaanse nacht
Gitaarmuziek heeft liefde voor ons meegebracht
Ik zal er altijd blijven wonen
Geef andere landen graag kado
Ja het blijft me steeds bekoren
want ik heb mijn hart verloren
in het mooie Mexico
Mexico, Mexi-iiico
oh land van al mijn dromen
Met de gitaarmuziek bracht je de romantiek
voor hem en mij
Mexico, Mexi-iiiico
ik blijf er altijd wonen
je bent me alles waard
een paradijs op aard
ja dat ben jij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley